Rola wody w krajobrazie

Stale słyszymy o konieczności oszczędzania wody z powodu kurczących się jej zasobów. Niestety, większość obszaru Polski charakteryzuje się niedoborem wody. Szacuje się, że zasoby wód powierzchniowych Polski są niewielkie i wynoszą około 62 km3. Dodatkowo cechuje je zmienność sezonowa, w roku bardzo suchym zasoby mogą zmniejszyć się od 40 km3, a w roku bardzo mokrym osiągać wartość od 90 km3. Wielkość odnawialnych zasobów wód słodkich przypadająca na osobę w naszym kraju wynosi około 1 600 m3 wody na rok – jest to wskaźnik 3 razy mniejszy od średniej europejskiej i stawia nas na 24 miejscu w Unii Europejskiej. Należy podkreślić, że Pojezierze Wielkopolskie znajduje się centrum deficytu wody w kraju i coraz częściej obserwujemy różnorodne skutki niedoboru wody w naszym krajobrazie np. drastyczne spadki poziomu jezior, rzek, czy wysychanie drobnych zbiorników i zanik mokradeł. Obserwowane nadmiernie osuszenie gleby i wydłużające się okresy suszy mają katastrofalne skutki przyrodnicze i ekonomiczne, szczególnie dla rolnictwa. Wraz z kurczeniem się zasobów wodnych obserwowana jest tendencja związana z pogorszeniem się jakości użytkowej wód. Niestety konsekwencja prawie każdej formy wykorzystania wody, czy to rekreacyjnej, przemysłowej, rolniczej, konsumpcyjnej, jest zmiana jej jakości. Wody naszych rzek i jezior mają często niewielką przezroczystość, w odbiorze użytkowników są brudne i coraz częściej pojawiają się niebezpieczne zakwity glonów np. toksycznych sinic – to cechy wód zanieczyszczonych.